maandag 18 februari 2019

Wij zijn verhuisd.






Na een lange periode werken, tobben, piekeren, uitproberen, testen, is het eindelijk gelukt.
Ons BLOG is verhuisd naar onze website. Ik ben zo a-technisch als het maar kan maar het staat er. Het is altijd een risico wanneer ik "technische zaken op de website ga aanpassen. Dan gaat er ook altijd iets mis, deze keer ook weer. Onze website was niet meer in meerdere talen te lezen, terwijl de pagina's er gewoon nog waren. Je kon er alleen niet meer komen.
Hier had ik echt een techneut voor nodig. Gelukkig heb ik die gevonden Monique van Q webstudio
heeft mij enorm geholpen. Ik kan haar iedereen aanraden die een website wil laten maken, of problemen heeft met de website.
Zo, die schaamteloze reclame mag ook wel. Het is een hele opluchting voor mij. Dat wil niet zeggen dat de website klaar is. Er is al wat in de tekst veranderd en er moet nog het een en ander worden aangepast. 
Dit blog blijft zichtbaar, maar er worden hier geen nieuwe blogs meer geschreven. In de loop van de tijd worden er oudere blogs van hier verhuisd naar de nieuwe BLOGPAGINA.
Ik hoop jullie graag daar weer te ontmoeten, en wat nog leuker is...... je bij ons te kunnen begroeten.




dinsdag 23 oktober 2018

🍁🍂 Inmiddels is de herfst ingetreden.🍄

Hallo allemaal,

Het drukke seizoen zit er voor ons op. Wij zijn ontzettend blij met iedereen die ons het afgelopen seizoen hebben bezocht.
 "oude" trouwe gasten, wij vinden het geweldig dat jullie dit jaar weer zijn geweest!
Daarnaast hebben wij ook vele nieuwelingen mogen begroeten.
Wij hebben er van genoten, een grand merci voor iedereen!!!

De komende tijd staat voor ons in het teken van, jawel, klussen. In het voorjaar hebben wij wat grote projecten aan kunnen pakken, maar wij zijn nog lang niet klaar.
De grote schuur benedenverdieping  is aan de beurt. Ik kom hier vast nog eens op terug.


Begin deze maand hebben wij van een heerlijke vakantie genoten en nu zijn wij min of meer weer in ons gewone ritme beland.
Elke dag begin ik met een wandeling, vaak in de mist, maar in de loop van de dag komt de zon nog door. De bladeren van de bomen zijn mooi gekleurd, al ligt er ook al veel op de grond, paddenstoelen, overvliegende kraanvogels op weg naar het zuiden om te overwinteren. De herfst nu op zijn mooist.

                                   
paddenstoelen schieten als, êh, paddenstoelen uit de grond
                                   






Ik wens iedereen een fijne dag, geniet van het mooie weer !

liefs uit Quincerot

maandag 11 juni 2018

🙊media stilte

Onbedoeld is er een lange periode geen bericht geplaatst. Wij zijn superdruk geweest met klussen, verbouwen, veranderen.
6 weken lang zijn er vrienden bij ons geweest om ons te helpen met alle werkzaamheden. Aan het eind van een lange zware dag gezellig met elkaar eten, daarna was er weinig ruimte voor de sociale media.
Tijdens alle werkzaamheden hadden wij ook gasten in ons gastenhuis, dat ging gelukkig ook allemaal door. Voor ons elke dag goed overleggen wat er gedaan moest worden en de zeer luidruchtige klussen konden wij uitvoeren zonder onze gasten te storen.
Voornamelijk zijn wij aan onze "eigen" kant aan het werk geweest.
Vrees niet, onze vertrouwde stek voor jullie is niet veranderd...... alhoewel?





Eindelijk is onze binnenplaats officieel parkeerplaats af. Wij hebben meerdere bloemperken aangelegd. Het is veel fijner vertoeven tussen de planten dan tussen de auto's. En er is voldoende parkeergelegenheid op 20 meter lopen.

Nog een reden waarom het er geen berichten en/of nieuwsbrieven zijn uitgebracht is de nieuwe wet op de privacy. Jullie hebben vast al vele mails hierover gehad. Een materie waar ik mij door alle bezigheden nog niet goed in heb kunnen verdiepen.
Ik moet nog een privacy verklaring voor de website schrijven en ook voor de nieuwsbrief, dit om te laten zien wat ik met alle gegevens doe.
De enige gegevens die ik nodig heb zijn een voornaam en e-mailadres om de nieuwsbrief te kunnen versturen, ik doe er verder niets mee. Maar ja, dat moet ik dan wel officieel ergens hebben staan.

Ik hoop nu weer in mijn gewone ritme te komen en jullie regelmatig op de hoogte te houden van ons wel en wee.

Zonnige groet uit Quincerot!

zondag 1 april 2018

3 katten, 1 hond en heel veel dozen


Zaterdag 30 april 2013 20:00.
Een volle aanhanger voor de deur deed mij besluiten om niet op zondagochtend heel vroeg te vertrekken, maar op zaterdagavond. Ik zou toch geen oog dichtdoen en voelde mij goed genoeg om te gaan rijden.
Oudste dochter en vriendlief reden mee. De 3 katten elk in een reismand en onze ouwe lieve lobbes stond al klaar. Autorijden vond ze niks, maar een auto volgepakt betekende een lange rit naar een fijne plaats. Na vele malen verblijf wist zij dat de bestemming een paradijs voor haar was, die rit kon zij wel opbrengen. De terugreis vond zij niets, elke keer was de hond kwijt wanneer wij de auto gepakt hadden om naar Nederland te gaan. Verstoppen was zij goed in. Nu sprong zij weer met vol vertrouwen de auto in, niet wetende dat de bestemming ook haar nieuwe huis zou worden.

De auto was zwaar beladen en de volle aanhanger ook. Dochterlief had een kleine zitplaats op de achterbank, die voor 2/3 was neergeklapt. De katten zaten in hun mandjes naast haar. vriendlief was mijn bijrijder en, indien nodig, chauffeur.
De reis ging voorspoedig, bijna een botsing met een ree gehad. Het laatste gedeelte van de reis is een prachtige route door het glooiende Bourgondische landschap. Al is daar midden in de nacht niets van te zien. Ineens sprong er een ree voor de auto. Een zwaarbeladen auto met zware aanhanger dan tot stilstand brengen valt niet mee. Op een haar na ging alles goed.
Eenmaal aangekomen, het was middenin de nacht, de kattenbak klaargezet, reismandjes open, hond nog een plas doen en daarna naar bed.

nog best wennen

ouwe lobbes is thuis
De volgende dag kwam koekenbakker-tuin-man, toen nog niet in deze functie, met zijn goede vriend-steun en toeverlaat. Een verhuiswagen vol met spullen. Voordat wij vertrokken hadden wij veel uitgezocht. de spullenhulp blij gemaakt met onze halve huisraad en dan nog zoveel dozen met, ja, met wat?? Vol met emotionele waarde denk ik dan, al onze boeken, cd's, kinderboeken,met liefde gekleide beeldjes van de kinderen, tekeningen, lieve briefjes, foto albums. Dat doe je niet zomaar weg. 

Verhuiswagen bijna leeg
De verhuiswagen staat wel scheef hè, dat kwam niet door de ondergrond maar een lekke band. De mannen zijn lang bezig geweest om een kruk te vinden ( tip: kijk bij een vrachtwagentje eens onder de stoel van de bijrijder 😉) 
Het is gelukt en goede vriend-steunverlaat kon na een paar dagen hard werken bij ons, weer terug naar Nederland alwaar hij de verhuiswagen weer zou inleveren.



 
Lief cadeau

Ons afscheid van familie/vrienden was bescheiden, een week voor vertrek met een klein groepje mensen bij ons thuis een gezellig samenzijn. Een gekregen mand met Hollandse waar hebben wij uitgepakt toen wij enigszins gesetteld waren. 

En nu? Alweer 5 jaar met avonturen, verbouwingen, verhalen, lief en leed verder.
Spijt heb ik nooit gehad, al is het niet altijd makkelijk om ver van de kinderen, familie en vrienden te zijn. Dat zijn gelukkig momenten en wat ben ik blij met internet. Mijn lijn naar de mensen die belangrijk voor mij zijn. 
Familie blijf je altijd van elkaar en echte vrienden blijven echte vrienden. De afstand doet er niet toe.
Ik ( wij) ben een bevoorrecht mens dat ik hier woon, en ik ben blij dat wij deze grote stap hebben genomen.

Rest mij niets anders dan jullie fijne paasdagen toe te wensen.

Lfs,

Astrid











zondag 25 maart 2018

De metselaar had zijn dag niet.

In de afgelopen jaren hebben wij al vele werkzaamheden verricht, klaar zijn wij nooit. Omdat wij onze gasten van de rust en ruimte willen laten genieten, gaan wij dit niet onnodig verstoren met breek en boor geluiden.
Vanaf het najaar pakken wij een klus aan. De façade van de grote schuur was al jaren een doorn in mijn (ons) oog.

hier moet nodig wat aan gebeuren
Als eerste moet er een rij stenen worden gemetseld tussen de balk en de muur. Alle voegen uitkrabben en opnieuw vullen.
koekenbakker-tuin-man druk aan het werk



Wij ( of eerlijk gezegd mijn koekenbakker-tuin-man) kunnen veel zelf, maar nu was een vakkracht  wel wenselijk. Onze buurman wist wel iemand die hier goed in is en die hebben wij ingeschakeld. 
Het was weer een echte bouwplaats bij ons. Allerlei apparaten en materiaal over de hele binnenplaats. 

slopen zijn wij goed in
de bouwplaats


Mijn koekenbakker-tuin-man moest voor een paar dagen naar Nederland en ik "mocht" dus alles regelen met de metselaar. Elke ochtend bood ik hem een koffie aan, die hij regelmatig afsloeg. Hij ging gelijk aan het werk. Soms was hij tussendoor even weg, iets halen of gewoon afwezig. 
Wanneer hij materiaal nodig had gaf ik hem geld en hij kwam met materiaal en bon weer terug. Dat verliep allemaal prima.
In verband met de eventuele vorst had koekenbakker-tuin-man de waterkraan buiten afgesloten. Dit is ook de waterkraan naar het "Atelier". Als er cement moest worden gemaakt, sleepte ik met emmers water die de cementmolen ingingen.
Op een ochtend wilde de metselaar wel koffie. Ik ging naar binnen om deze voor hem te maken. Hij wilde de koffie buiten opdrinken, prima. Weer buitengekomen zag en hoorde ik water spuiten. De metselaar had de buitenkraan opengezet en uit de douche/toilet en kraan van de wastafel stroomde het water. Snel ging ik alle kranen dichtdoen en mijn rondje met de hond wandelen.
Na een uurtje was ik weer terug en de metselaar vertelde dat hij nog lang water had horen stromen en de buitenkraan weer af had gesloten.
Wat bleek; het kraantje van de boiler van het Atelier had natuurlijk ook opengestaan. Al het water was blijven lopen. De boiler staat op het dak van het Atelier. De metselaar had het opgemerkt toen daar water vanaf kwam. 
Ik vreesde het ergste in het Atelier. Het water kwam al onder de deur door. Ja, de hele vloer stond blank. Het water was door het plafond gekomen, gelukkig precies in het midden van de kamer en niet op het bed. Dit soort ongemak komt nooit uit, maar zeker niet wanneer ik alleen ben. Ik ben maar gelijk aan de slag gegaan.

dweilen met de kraan.. gelukkig weer dicht

Het eerste wat ik kon vinden waren de hondenhanddoeken, en gelijk met een trekker al het water weggehaald. 
Na een half uur was ik klaar en de schade te overzien. Het plafond moet een keer gewit worden, dat is eigenlijk alles. 
De volgende dagen kon ik weer met emmers water sjouwen. De metselaar ging gestaag verder en je kan duidelijk zien dat hier een ervaren vakman aan het werk is geweest. Wij hebben de kunst afgekeken en ik weet alles over schoffels en voegspijkers. Er zijn nog vele muren te doen. 

muur moet nog drogen
wat een verschil

Er wordt vaak en veel geklaagd over de Franse bouwers, aannemers die niet komen opdagen, loodgieters of timmerman die tijdens een klus gewoon nooit meer komt opdagen. Wij hebben het tot nu toe goed getroffen. Geen onoplosbare problemen of grote narigheid gehad. En ach, de metselaar.... die had gewoon zijn dag niet.





zondag 11 maart 2018

🍅🍆Astrid's Moestuintje🍓🍑🌙

Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik in het Gooi gewoond. Een leuk en ruim jaren 30 huis met een piepkleine tuin, opgesierd met planten in bakken en wat planten in de grond. Echt groene vingers heb ik nooit gehad. Toen wij hier kwamen wonen was de groene ruimte overweldigend, 1 hectare grond inclusief een stukje bos. Onze binnenplaats is vele malen groter dan onze oude tuin.
De eerste zomer had ik bakken gemaakt en wat tomatenplantjes en sla geplant. Het leverde een enkele tomaat op en de sla was doorgeschoten. Bitter.
Nadat ons terrein was afgegraven en de verbouwing van de schuur was begonnen besloot ik boven op het land een groentetuin te beginnen. Er werd een stuk land omgeploegd, afgezet met dikken stenen en klaar om te zaaien. Tomaten, courgettes, bonen en komkommer. De zomer die volgde was erg warm elke dag met gieters water omhoog lopen was zwaar. Met regelmaat zag ik jonge groene blaadjes voorzichtig uit de grond komen, maar na een paar dagen weer weg. Wat deed ik toch fout?
Het antwoord kwam weken later van onze buurman. Hij amuseerde zich kostelijk, hij had al meerdere malen reeën zien eten uit mijn zorgvuldig aangelegde groentetuin. Ik had een Macdo voor het wild gecreëerd. Fastfood restaurant chez Astrid. Daar had dit Gooise meisje natuurlijk helemaal niet bij stilgestaan. Het stukje tuin is overwoekerd en doet nu dienst als extra compost bak.
Mijn verlangen naar eigen geteelde groente bleef.

tuin ligt nog in rust
bakken staan klaar

Om mijzelf veel gesjouw met water te besparen heb ik een stukje tuin direct naast ons huis en onze bron gemaakt. In de grote schuur vonden wij bakken, deze zijn ideaal om te gebruiken. Vorige zomer hebben wij tomaten, komkommers, courgettes, sperziebonen en aardbeien uit eigen tuin gegeten. Op het land staan pruimen en kersenbomen en wij hebben vele bramenstruiken. Menig gast heeft zelfgemaakte jam bij het ontbijt gehad.
Vanwege het succes van afgelopen jaar ga ik het dit jaar nog groter aanpakken. Ik heb extra bakken geplaatst en het voorzaaien is begonnen. Van een lieve vriendin kreeg ik een pakket met verschillende zaadjes toegestuurd en zelf had ik ook al wat aangeschaft. Ook boerenkool, dat kent men hier niet. Ja, de meeste vinden het veevoer, en dat wordt gezegd door mensen die pens als delicatesse beschouwen 😳. Boerenkool wordt een beetje hip onder de bio-boeren, daar ziet men het als superfood à €8,-- de kilo. Ik ga het zelf wel telen.


groente & bloemen
 


Ik tuinier volgens de maanstand, een manier die hier heel gebruikelijk is. Ik heb eens een oude boer gesproken die dat ook deed met het motto" baat het niet dan schaadt het niet". Aan het begin van elk nieuw jaar is er een ruime keuze van maankalenders.

                                 
Er wordt precies in beschreven wanneer je wat en op welke dag kan zaaien of oogsten. 
Vandaag was een goede dag dus het begin is gemaakt. Het is nog te vroeg om buiten te zaaien, alle zaadjes mogen in de knusse warmte van onze woonkamer ontkiemen en groeien.

mijn grote hulp 😉

het begin

Onze kippen en haan scharrelen graag op ons terras, dat is vanaf nu verboden. Ze maken er een rommeltje van en ik ga geen snackbar voor viervoeters en/of tweepoters  aanleggen, die les heb ik wel geleerd. 



wel gezellig
veel meer ruimte om te scharrelen

Het zachte lenteweer lokt uit om in de tuin te werken, er is genoeg te doen.
Ik wens ieder een fijne week, ik ga de bloemetjes buiten zetten !


 




zondag 4 maart 2018

Het leed, dat website maken heet.


De website die ik ooit heb gemaakt, voldoet niet meer. Nadat wij ons Franse vakantiehuis hadden gekocht, is de eerste versie van de website ontstaan onder het mom van" ook leuk om een site te maken van ons vakantiehuis". Op dat moment was er geen sprake van dat wij dit voor zakelijke doeleinden zouden gaan gebruiken.
Nadat wij ons hier in Frankrijk gevestigd hadden en besloten om onze deuren voor gasten te openen, moest ik er een echte site van maken. Mijn huisvrouwenvlijt site had serieuze aanpassingen nodig.
Inmiddels 5 jaar verder is er een ingrijpende vernieuwing nodig. Het programma waar de website in is gemaakt werkt niet goed. Nou, om heel duidelijk te zijn, werkt helemaal niet meer. Ik kan niets meer veranderen, updates lukken niet. Kortom flink balen.
Na een aantal pogingen, die natuurlijk niet lukten, heb ik het besluit genomen om een geheel nieuwe site met een nieuwe naam te maken.
Bij een website programma bouwer een domeinnaam aangevraagd, abonnement genomen zodat de hosting (Het in de lucht brengen van de site) ook werd verzorgd. Een prijzig abonnement waardoor er geen reclame op de site komt te staan, gelukkig met een niet goed-geld terug garantie.
De ellende begon, de wanhoop nabij, slapeloze nachten. Templates,plug-in, widgets, wat moet ik met al die kreten. Contact met de helpdesk was lastig, ik kreeg een mail met incident nummer, maar geen hulp. Mijn incident was in behandeling genomen. Maar ik kwam niets verder. Tijdens mijn verblijf in Nederland de hulp van dochterlief ingeroepen. Wij kwamen iets verder, maar eenmaal thuis liep ik weer vast.
En ik ploeterde maar voort. Elke vorm van afleiding of verstoring werd mijnerzijds niet gewaardeerd.
😖                              😠                                 😧                           😫                                    😬    

Tijdens de afwezigheid van mijn koekenbakker-tuin-man ( emigratiebeurs Nederland) nam ik een rigoureus besluit, weg met dat abonnement, hosting en alle ellende. Ik ga weer overnieuw beginnen. Dankzij een van de vele tutorials op YouTube, heb ik nieuwe host gevonden (voordeliger dan de vorige) en een goede uitleg in een filmpje. Stap voor stap, weliswaar in het Engels maar dat kon ik wel volgen.
Wat een opluchting, en het leek erop dat dit ging werken. Ik moest wel weer een nieuwe domeinnaam  nemen, maar dat mocht mijn pret niet drukken. Ik kreeg er echt plezier in.
Na uren werken had ik een mooie opzet van de Homepage. Het was al laat geworden, de dieren moesten worden verzorgd en mijn eigen eten was er bij ingeschoten. Voor een keer alleen brood mag best.
De volgende dag weer opgewekt achter mijn computer gaan zitten. Waar was nu alles gebleven, het zag er zo mooi uit en nu was alles weg???? Had ik een enorme fout begaan door de laatste uren werk niet goed op te slaan. Wat voelde ik mij dom. Na al weken bezig te zijn vergeet ik het belangrijkste onderdeel. Elke handeling opslaan. Mijn grote steun en toeverlaat op YouTube weer opgezocht en samen met zijn uitleg weer vrolijk verder. Voor het afsluiten, omdat er nu ook eenmaal andere dingen toe doen zijn zorg ik ervoor dat alles goed is opgeslagen.
Er ligt een dik pak sneeuw, heerlijk om buiten te lopen. Na wat noodzakelijke huishoudelijke taken kruip ik weer achter mijn computer.
WAT NU DAN WEER? Ik kan niet meer inloggen in mijn account. De paniek slaat toe, ik snap er niets van. er zit niets anders op dan de helpdesk van de nieuwe host te benaderen. Ik kan een mail sturen of via de chat. Nou dat laatste dus, ik wil contact met iemand die mij onmiddellijk helpt. En dat lukt, via de chat krijg ik het bericht: Hi, I'am Francesco and i'm donna help you. Nadat ik mijn probleem heb neergetikt zegt hij dat wij alles stap voor stap gaan doornemen. Fijn! Ik moet proberen om het adres nog eens in te tikken en kijken of ik mijn code kan invullen. Het lukt niet en ik ben Francesco kwijt, contact verbroken. Dan nog poging. Jawel, nu is Pete mijn steun en toeverlaat. Ik leg mijn verhaal weer uit en weg is Pete. Op een of andere manier klik ik ze weg.
Poging nummer 3, voel je mijn wanhoop? Hi, I'am Raphael and I'm gonna help you. Met Raphael volg ik weer alle stappen, in alle vertrouwen geef ik een code en vraag hem smekend om mijn site off-line te halen. Een redelijk mooie homepage, maar onaf. Rare proefpagina's. het ziet er niet uit, en ik kan er niet meer bij. Met alle geduld kijkt Raphael met mij mee. Volgens hem ligt het aan mijn verbinding, hij kan gewoon in mijn systeem. "Heb ik mijn caches al geleegd" HUH, wat moet ik doen. De  geschiedenis van mijn browser leegmaken. Voordat ik iets ga doen, bedank ik hem, je weet maar nooit, straks ben ik hem weer kwijt. Het lukt zonder Raphael te verliezen, maar het helpt niet.
Hij gaat nog iets voor mij uitzoeken. Ik wacht geduldig. Ondertussen is het donker geworden, de houtkachel is uitgegaan, de kippen moeten op stok en de hond moet uit. Maar ik wil niet weg bij mijn computer. Weer een bericht van Raphael, alle instellingen staan goed, de fout ligt aan mijn internetprovider ( ja, erg traag internet hier) of kan het zo zijn dat ik ingelogd heb op meerdere apparaten. Tja, dat zou best kunnen en weg is Raphael. Ik heb nu 3 helpdeskmedewerkers versleten. Eerst maar alle beesten verzorgen en zelf wat eten. 21:00 uur in de avond.
Morgen maar weer een poging. Op mijn computer, laptop en mobiel alle geschiedenis gewist. Weer het webadres intikken, en jawel, ik ben weer in het systeem en kan weer verder werken. Als allereerste de website uit de lucht halen. Weken heb ik er aan gewerkt, even een uurtje gaat niet, een paar uur per dag heb ik minimaal nodig.Ik heb de site uitgetekend op papier, wat wil ik waar hebben, welke foto's moeten waar. Ondanks mijn enorm foto bestand, vind ik niet de geschikte foto's, maar het moet maar zo. De basis is er. Ik maak een beschikbaarheidskalender, een aanvraagformulier.   De volgende stap is de site in nog 2 talen maken. Hiervoor heb ik ook weer uren filmpjes met uitleg bekeken.
Inmiddels heb ik er veel plezier in gekregen om de site te maken. Er zijn nog wel wat tegenslagen geweest, maar met enige trots lanceer ik onze nieuwe website.


Mocht er, ondanks mijn eindeloze controles, toch nog iets niet in orde zijn, laat het mij weten.
Er met regelmaat een toevoeging worden geplaatst op de pagina's activiteiten. 
Stuur gerust een mail met op en aanmerkingen.

Fijne week allemaal!