zondag 1 april 2018

3 katten, 1 hond en heel veel dozen


Zaterdag 30 april 2013 20:00.
Een volle aanhanger voor de deur deed mij besluiten om niet op zondagochtend heel vroeg te vertrekken, maar op zaterdagavond. Ik zou toch geen oog dichtdoen en voelde mij goed genoeg om te gaan rijden.
Oudste dochter en vriendlief reden mee. De 3 katten elk in een reismand en onze ouwe lieve lobbes stond al klaar. Autorijden vond ze niks, maar een auto volgepakt betekende een lange rit naar een fijne plaats. Na vele malen verblijf wist zij dat de bestemming een paradijs voor haar was, die rit kon zij wel opbrengen. De terugreis vond zij niets, elke keer was de hond kwijt wanneer wij de auto gepakt hadden om naar Nederland te gaan. Verstoppen was zij goed in. Nu sprong zij weer met vol vertrouwen de auto in, niet wetende dat de bestemming ook haar nieuwe huis zou worden.

De auto was zwaar beladen en de volle aanhanger ook. Dochterlief had een kleine zitplaats op de achterbank, die voor 2/3 was neergeklapt. De katten zaten in hun mandjes naast haar. vriendlief was mijn bijrijder en, indien nodig, chauffeur.
De reis ging voorspoedig, bijna een botsing met een ree gehad. Het laatste gedeelte van de reis is een prachtige route door het glooiende Bourgondische landschap. Al is daar midden in de nacht niets van te zien. Ineens sprong er een ree voor de auto. Een zwaarbeladen auto met zware aanhanger dan tot stilstand brengen valt niet mee. Op een haar na ging alles goed.
Eenmaal aangekomen, het was middenin de nacht, de kattenbak klaargezet, reismandjes open, hond nog een plas doen en daarna naar bed.

nog best wennen

ouwe lobbes is thuis
De volgende dag kwam koekenbakker-tuin-man, toen nog niet in deze functie, met zijn goede vriend-steun en toeverlaat. Een verhuiswagen vol met spullen. Voordat wij vertrokken hadden wij veel uitgezocht. de spullenhulp blij gemaakt met onze halve huisraad en dan nog zoveel dozen met, ja, met wat?? Vol met emotionele waarde denk ik dan, al onze boeken, cd's, kinderboeken,met liefde gekleide beeldjes van de kinderen, tekeningen, lieve briefjes, foto albums. Dat doe je niet zomaar weg. 

Verhuiswagen bijna leeg
De verhuiswagen staat wel scheef hè, dat kwam niet door de ondergrond maar een lekke band. De mannen zijn lang bezig geweest om een kruk te vinden ( tip: kijk bij een vrachtwagentje eens onder de stoel van de bijrijder 😉) 
Het is gelukt en goede vriend-steunverlaat kon na een paar dagen hard werken bij ons, weer terug naar Nederland alwaar hij de verhuiswagen weer zou inleveren.



 
Lief cadeau

Ons afscheid van familie/vrienden was bescheiden, een week voor vertrek met een klein groepje mensen bij ons thuis een gezellig samenzijn. Een gekregen mand met Hollandse waar hebben wij uitgepakt toen wij enigszins gesetteld waren. 

En nu? Alweer 5 jaar met avonturen, verbouwingen, verhalen, lief en leed verder.
Spijt heb ik nooit gehad, al is het niet altijd makkelijk om ver van de kinderen, familie en vrienden te zijn. Dat zijn gelukkig momenten en wat ben ik blij met internet. Mijn lijn naar de mensen die belangrijk voor mij zijn. 
Familie blijf je altijd van elkaar en echte vrienden blijven echte vrienden. De afstand doet er niet toe.
Ik ( wij) ben een bevoorrecht mens dat ik hier woon, en ik ben blij dat wij deze grote stap hebben genomen.

Rest mij niets anders dan jullie fijne paasdagen toe te wensen.

Lfs,

Astrid